Wergencja pozioma (wergencja BI i BO) wykorzystywana przez pacjentów do utrzymania widzenia obuocznego jest mierzona za pomocą pryzmatów. Stopniowe zwiększanie pryzmatu powoduje przesunięcie poziomej siatkówki, zmuszając pacjenta do użycia systemu wergencji w celu skompensowania tego przesunięcia.
Aby zmierzyć możliwości sprzęgania i rozpraszania BI i BO, należy uzyskać trzy aspekty danych:
(1) Punkt rozmyty: wskazuje, że pacjent nie może już wykorzystywać wergencji do kompensacji przesunięcia siatkówki spowodowanego przez pryzmat, ale nadal może utrzymać stabilną akomodację.
(2) Punkt pęknięcia: wskazuje, że pacjent wyczerpał cały potencjał wergencji i nie może już utrzymać pojedynczego widzenia obuocznego.
(3) Punkt regeneracji: wskazuje, że indukowane usunięcie siatkówki stopniowo się zmniejsza, umożliwiając ponowne zastosowanie wergencji w celu uzyskania pojedynczego widzenia obuocznego
(2) Poinstruuj pacjenta, aby obserwował znak wizualny i starał się go zachować wyraźnie, a także poproś pacjenta, aby zgłaszał, gdy wystąpią następujące sytuacje:
① Znak wizualny jest zamazany (rozmyty punkt);
② Cel wizualny staje się dwa (punkt przerwania);
③ Optotyp porusza się w lewo lub w prawo, co oznacza, że jedno oko jest przytłumione.
Gdy zjawisko to wystąpi, należy przerwać oględziny, odnotować (wygaszyć) i wskazać, które oko. Które oko jest zahamowane, można określić, pytając, w jakim kierunku porusza się optotyp. Optotyp przesunie się w kierunku wierzchołka pryzmatu przed nietłumionym okiem.
Czas publikacji: 18 lutego 2023 r